Μπίμπι, το μαύρο γατάκι.

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα μαύρο γατάκι που το έλεγαν Μπίμπι. Ο Μπίμπι άλλαξε πόλη και πήγε σε ένα καινούριο γατοσχολείο.

Όμως τα άλλα παιδιά του σχολείου δεν το έκανα παρέα γιατί ήταν μαύρο. Πίστευαν πως το μαύρο χρώμα του δεν ταίριαζε με το δικό τους, το ροζ.

Η δασκάλα όμως, η κυρία Γατίνα, το συμπάθησε το μαύρο γατάκι, γιατί ήταν καλό, φρόνιμο, ήρεμο και πάντα διαβασμένο. Τα άλλα γατάκια ήταν πολύ θυμωμένα με τη δασκάλα που αγαπούσε το γατάκι.

Μια μέρα η δασκάλα κάλεσε το γατάκι στο σπίτι της και του προσέφερε τσάι και κουλουράκια. Φεύγοντας από το σπίτι της δασκάλας, ένα αυτοκίνητο παραλίγο να πατήσει το γατάκι. Όμως ο οδηγός σταμάτησε, βγήκε και μάζεψε το γατάκι. Το πήγε στο σπίτι του και του έβαλε να φάει ντομάτες και πατάτες. Βέβαια δεν τα έτρωγε εκείνο, αλλά ευτυχώς ο άνθρωπος το κατάλαβε και πήγε και του αγόρασε γατοτροφή.

Την επόμενη μέρα στο γατοσχολείο τα γατάκια ήταν πολύ θυμωμένα με τον Μπίμπι. Όμως η δασκάλα συζήτησε με τα παιδιά. Εκείνα κατάλαβαν κι όλοι μαζί έκαναν μια μεγάλη αγκαλιά.