Ανάγκες και δικαιώματα των παιδιών...

Στη Μελέτη Περιβάλλοντος μιλήσαμε για τα δικαιώματα των παιδιών...

Όμως, επειδή η λέξη δικαίωμα είναι μια πολύ δύσκολη και αφηρημένη έννοια για τα παιδιά της Β' τάξης του Δημοτικού, είδαμε τα video της Unicef που υπάρχουν στο YouTube (ενδεικτικά παραθέτω το link για το δικαίωμα της αυτοέκφρασης http://www.youtube.com/watch?v=mV8L9xC0ZYA) έτσι ώστε να συνειδητοποιήσουν με ένα ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο ποια είναι τα δικαιώματά τους.

Έπειτα μιλήσαμε για τα άτομα με ειδικές ανάγκες ή ειδικές ικανότητες... Είδαμε επίσης το video ενός χορευτή και μιας χορεύτριας με αναπηρία (το link στο ΥΤ είναι http://www.youtube.com/watch?v=LnLVRQCjh8c) κι έπειτα video με την Evelyn Glennie, μια μουσικό που ενώ έχει χάσει την ακοή της μπορεί και παίζει μουσική (το link στο ΥΤ είναι http://www.youtube.com/watch?v=IU3V6zNER4g πρέπει να μεταφράζετε στα παιδιά).

Μετά συζητήσαμε το πόσο σημαντικό είναι το να προσπαθούμε έτσι ώστε να υπερβαίνουμε όλα τα εμπόδια και πως τελικά εμείς επιλέγουμε αν είμαστε ικανοί ή όχι.... κι όχι η αναπηρία ή το οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας.

Στο τετράδιο εργασιών της Μελέτης Περιβάλλοντος έφτιαξε ο καθένας την καρδιά με το αλφαβητάρι των αναγκών του και μετά φτιάξαμε σε ένα χαρτόνι κανσόν το συνολικό της τάξης μας.

Τέλος ακούσαμε το "Τραγούδι των χρωμάτων" του ειδικού σχολείου Βέροιας (http://www.youtube.com/watch?v=8zHSHCbqHb0) το οποίο θα μάθουμε να τραγουδάμε.

Οι στίχοι του τραγουδιού:

Θα φτιάξω πάνω στο χαρτί

μια ζωγραφιά μεγάλη

για να χωρέσουν μονομιάς

του κόσμου όλα τα κάλλη

Θα φτιάξω κι έναν ουρανό

με ήλιο που θα λάμπει

και θα πετάνε τα πουλιά

με χρώματα φανταχτερά

Κόκκινο, κίτρινο και μπλε

πράσινο, καφέ

άσπρο, μαύρο, ροζ, πορτοκαλί

γαλάζιο, μωβ και γκρι

Μια θάλασσα όλο δροσιά

βαρκούλες άσπρες με πανιά

στην παραλία τα παιδιά

να παίζουν όλα με χαρά

Και στα βουνά εκεί ψηλά

Ποτάμια, λίμνες και χωριά

Και τα σπιτάκια στη σειρά

Με χρώματα φανταχτερά

Κόκκινο, κίτρινο και μπλε

πράσινο, καφέ

άσπρο, μαύρο, ροζ, πορτοκαλί

γαλάζιο, μωβ και γκρι

“Το τραγούδι των χρωμάτων”
στίχοι: Βαλεντίνα Παυλίδου
μουσική-τραγούδι: Παγκράτης Παυλίδης

Εγώ και η διαφήμιση....

Σήμερα στο μάθημα της γλώσσας που είχαμε για τη διαφήμιση, τα παιδιά έφεραν από το σπίτι τους διάφορες διαφημίσεις τις οποίες και συζητήσαμε.

Διαβάζαμε λοιπόν μία μία τη διαφήμιση και λέγαμε τη γνώμη μας.

Παρατήρησαν τα παιδιά πως κάποιες διαφημίσεις ήταν εξ ολοκλήρου στα αγγλικά κι ελάχιστες πληροφορίες ήταν στα ελληνικά. Πως μια μαρμελάδα δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει ζάχαρη και να μην παχαίνει. Μια οδοντόκρεμα δεν μπορεί να διατηρεί τα δόντια μας καθαρά επί 18 ώρες αν ενδιάμεσα φάμε. Πως όταν κάτι λένε πως κάνει 19,99€ κάνει 20€, κάτι που κοστίζει 5,99€ κάνει 6€ κτλ

Γενικότερα είπαμε πως οι διαφημίσεις δεν λένε πάντα την αλήθεια ή συνήθως αποκρύπτουν ένα μέρος της αλήθειας.

Στο τέλος έφτιαξαν τις δικές τους διαφημίσεις. (υπάρχουν ορθογραφικά λάθη στις διαφημίσεις τους καθώς είναι μαθητές της Β' τάξης)

Με τα χέρια μου φτιάχνω ωραία πράγματα...

Πολλές φορές μέσα σε μια τάξη δημιουργούνται καβγάδες. Τα παιδιά συνήθως τις λύνουν με ήρεμο τρόπο. Δυστυχώς όμως κάποιοι χειροδικούν. Έτσι μια μέρα έβαλε κάθε παιδί το χεράκι του σε ένα χαρτί κι έφτιαξε το περίγραμμά του. Έπειτα μέσα στη χουφτίτσα έγραψε το όνομά του και σε κάθε δαχτυλάκι κάτι που μπορεί να κάνει με τα χέρια του. Ζωγράφισε ο καθένας το χεράκι του και μετά το κολλήσαμε σε ένα χαρτόνι. Μόλις ολοκληρώσαμε τη δουλειά μας, ο καθένας διάβαζε τι είχε γράψει. Ανακαλύψαμε λοιπόν πως έχουν τα παιδιά πολλές ικανότητες και πως με τα χέρια τους μπορούν να φτιάξουν πολύ όμορφα πράγματα. Έτσι συζητήσαμε πόσο σημαντικό είναι να χρησιμοποιούμε τα χέρια μας για κάτι δημιουργικό και όμορφο.

Το συμβόλαιο της ομάδας μας...

Το συμβόλαιο της ομάδας μας προέκυψε μετά από συζήτηση στον κύκλο. Τα παιδιά με καταιγισμό ιδεών (brain storming) είπαν για τον τρόπο που θέλουν να λειτουργούμε. Οι ιδέες τους καταγράφηκαν στον πίνακα και αφού ολοκληρώσαμε τη διαδικασία, συζητήσαμε και καταλήξαμε σε αυτό το συμβόλαιο, το οποίο αναρτήθηκε στην τάξη. Όποτε δημιουργείται κάποια ρήξη συζητάμε. Σε περίπτωση που στο τέλος του τριμήνου δούμε πως χρειάζεται κάποια αναθεώρηση, θα την κάνουμε.

Το δέντρο του "Μπορώ" και του "Θέλω"

Σήμερα μιλήσαμε για τις ικανότητες που έχουμε κατακτήσει και για το τι μας κάνει χαρούμενους. Έπειτα συζητήσαμε για αυτά που θέλουμε να κατακτήσουμε. Έτσι φτιάξαμε το δέντρο του "Μπορώ" και το δέντρο του "Θέλω". Πάνω στα φυλλαράκια ο καθένας έγραψε για τον εαυτό του.

Διαλέγω τις λέξεις μου προσεχτικά...

Συζητήσαμε με αφορμή το video "Οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουν". Έτσι αποφασίσαμε να διαλέξουμε τις λέξεις μας...

Μαγικό κουτί...

Χρειαζόμαστε ένα κουτάκι όπου μέσα κολλάμε έναν καθρέφτη... Λέμε στα παιδιά μια ιστορία για ένα μάγο που μας χάρισε ένα κουτί όπου αν το ανοίξουμε βλέπουμε κάποιον που αγαπάμε πάρα πολύ. Όταν τα παιδιά το ανοίγουν καταλαβαίνουν πως βλέπουν μέσα τον εαυτό τους. Ακολουθεί συζήτηση για το τι σημαίνει αγαπώ τον εαυτό μου και τους άλλους.

Γιατί καμιά φορά οι λέξεις σφάζουν... αν γίνουν και πράξεις...

http://www.youtube.com/watch?v=1S_m4982B4Y&feature=related

Ποίημα μιας μικρούλας

Ομαδικό ποίημα της Α΄τάξης

Τα ψαράκια πρωτάκια...

Το συμβόλαιο της ομάδας....

Μπίμπι, το μαύρο γατάκι.

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα μαύρο γατάκι που το έλεγαν Μπίμπι. Ο Μπίμπι άλλαξε πόλη και πήγε σε ένα καινούριο γατοσχολείο.

Όμως τα άλλα παιδιά του σχολείου δεν το έκανα παρέα γιατί ήταν μαύρο. Πίστευαν πως το μαύρο χρώμα του δεν ταίριαζε με το δικό τους, το ροζ.

Η δασκάλα όμως, η κυρία Γατίνα, το συμπάθησε το μαύρο γατάκι, γιατί ήταν καλό, φρόνιμο, ήρεμο και πάντα διαβασμένο. Τα άλλα γατάκια ήταν πολύ θυμωμένα με τη δασκάλα που αγαπούσε το γατάκι.

Μια μέρα η δασκάλα κάλεσε το γατάκι στο σπίτι της και του προσέφερε τσάι και κουλουράκια. Φεύγοντας από το σπίτι της δασκάλας, ένα αυτοκίνητο παραλίγο να πατήσει το γατάκι. Όμως ο οδηγός σταμάτησε, βγήκε και μάζεψε το γατάκι. Το πήγε στο σπίτι του και του έβαλε να φάει ντομάτες και πατάτες. Βέβαια δεν τα έτρωγε εκείνο, αλλά ευτυχώς ο άνθρωπος το κατάλαβε και πήγε και του αγόρασε γατοτροφή.

Την επόμενη μέρα στο γατοσχολείο τα γατάκια ήταν πολύ θυμωμένα με τον Μπίμπι. Όμως η δασκάλα συζήτησε με τα παιδιά. Εκείνα κατάλαβαν κι όλοι μαζί έκαναν μια μεγάλη αγκαλιά.

"Μέριμνα" Ένα παζάρι για καλό σκοπό...